In het begin

God heeft de hemel en de aarde geschapen. De planten, de bomen, de vogels, de dieren op het land, de vissen, de insecten. Maar ook de velden, de rivieren, de zon, de maan en de sterren. Alles! 

God is dus heel knap, heel erg machtig, Almachtig. Hij liet de tijd beginnen en daardoor begon de geschiedenis.

Na dat mooie begin gebeurde er iets en daardoor werd de aarde woest en leeg. De aarde was bedekt met een laag water. Het was pikkedonker, zoals in de nacht. We noemen dat duisternis.

De Geest van God zweefde boven dat water. Hij wilde niet dat er duisternis zou zijn op aarde. Hij wilde, net als in de hemel, licht. God hoefde zijn wens alleen maar uit te spreken en toen was er Licht. God zag dat het Licht goed was. Hij maakte verschil tussen het licht en de duisternis. Het licht noemde Hij ‘dag’ en de duisternis noemde Hij ‘nacht’. Toen was de eerste dag voorbij.

Op de tweede dag maakte God de dampkring, of de atmosfeer; dat is de laag lucht om de aarde waarin wij ademhalen.

Een deel van het water kreeg een plaats boven in de atmosfeer, dat zijn de wolken, waar de regen uit valt. Het andere deel van het water bleef op de aarde. Toen was de tweede dag voorbij.

Op de derde dag sprak God weer en zei: Laat het water dat onder de hemel is, samenkomen op één plaats, zodat we het droge land kunnen zien. En dat gebeurde. God noemde het droge, aarde en het water noemde Hij zeeën. God zag dat het goed was.

God zei ook: Laat het land groen worden met kruiden die zaadjes op het land zaaien en met fruitbomen, die zaadjes in de vruchten dragen. En gebeurde zoals God het had gewild en Hij zag dat het goed was. 

Toen de vierde dag was begonnen zei God: “Laat lichten in de hemel komen”.

Hij wilde verschil maken tussen overdag en de nacht waarin we slapen. De lichten moesten ook verschil maken tussen de dagen en de jaren, en tussen de seizoenen, de lente, de zomer, de herfst en natuurlijk de winter. 

En de lichten moesten licht geven op de aarde. God maakte de twee grote lichten in de ruimte, de zon voor de dag en de maan voor de nacht, en hij maakte ook de sterren. God zag dat het goed was en toen was de vierde dag voorbij.

Toen de vijfde dag begon, maakte God alle vissen, in de slootjes, rivieren, de meren en de zeeën en ook de grote zeedieren. Je kent vast wel de grote walvis. Ook maakte Hij alle vogels. God zegende de dieren en Hij zei: “Wees vruchtbaar”, want God wilde dat er nog veel meer zeedieren, vissen en vogels zouden komen. Dat was de vijfde dag.

Op de zesde dag zorgde God ervoor dat er allemaal verschillende landdieren kwamen: Hij maakte de schapen en de koeien, maar ook alle kruipende dieren zoals de slakken en de slangen en ook de wilde dieren zoals de leeuwen en de wolven. En God zag dat het goed was.

En toen sprak God nog een keer. Hij zei: Laat ons mensen scheppen; naar Ons voorbeeld, zoals Wij zijn”. Mensen die de baas mochten zijn over de aarde, over alle dieren op het land, alle vogels in de lucht en alle vissen in de zee. Hij schiep de mensen, jongens en meisjes, mannen en vrouwen en Hij zegende hen. God zei ook tegen de mensen: “Wees vruchtbaar”.

God had de hemel en de aarde gemaakt en het was een prachtige schepping geworden.

En toen was het de zevende dag. God was klaar en Hij nam op deze dag de tijd om uit te rusten en te genieten van Zijn werk. God maakte van de zevende dag een rustdag en Hij noemde deze dag de sabbat. Het is Zíjn dag.

Ook wij vinden het nog steeds belangrijk dat we op één dag in de week rusten van ons werk.